เนื้อเพลง แม่ลูกอ่อนขี้เมา - ศิริพร อำไพพงษ์

Written by : เฉลิมพล มาลาคำ

โอย..นอ ล่ะซุมหมู่เซียนกินเหล้าเมามาหากวนหมู่
บางคนเมาแล้วเจ้าชู้ตาส้มใส่ผู้สาว
แม่ลูกอ่อนอย่างฉัน เป๊กแล้วใจแฮงห่าว
มีแต่ม่วนบ่กวนไผ
แม่นสิเหมิดนอเป็นไห กะแค่เซ บ่มีล้ม
กะแค่เซ.. บ่มีล้ม

โอยเดชาย เด้ชาย
ฟังเด้อเจ้า จอมเมาแม่ลูกอ่อน
ฟังเด้อเจ้า จอมเมาแม่ลูกอ่อน
บ่ได้ถอนได้แก้ ละคงสิแย่อีหลี
ทุกมี้อนี้บ่ได้งึดนำผัว บ่ได้หัวซานำละส่ำได๋เด้เจ้า
หากินเหล้าลูกให้ผัวเอา สวมเสี้อบักกะแหล่ง
กินเหล้าเป๊กเหล้าแผ่ง บ่พอออกฮ้อนท้องสิลองขึ้นสั่งกลม
ถึงสิล้มหากมีตื่มยังไหว
หากบ่หลับยามได๋ แม่นบ่ยอมเซาก๊ง

เหล้าโรงเป๊กเซ้าเป๊กแลง น้ำสีแดง ๆ เอิ้นว่าเหล้าดองยา
ดื่มเพื่อขับน้ำคาวปลา เนื้อหนังมังสาสีมีน้ำมีนวล
อย่ากวนเด้อพ่อบักน้อย ปล่อยปล่อยข้อยอย่าซิมาหัวซา
คันบ่หลับข้อยสิกลับคืนมา เบิ่งลูกถ่าบ่ต้องมาห่วงเมีย

เมาบ่เพลียมีแต่มันไปหน้า
เริ่มแต่เหล้าดองยาจนหว่าฮอดเหล้าหรั่ง
ยี่ห้อหยังบ่เลือกละเอาได้สู่แนว
รินใส่แก้ว ดีกรีอ่อนหรือแข็ง
ประสาคอทองแดง อย่ามาลองเทียบ
เสือกินเรียบฉายาแม่ลูกอ่อน
เสือกินเรียบฉายาแม่ลูกอ่อน
เมาแล้วฟ้าวถอนเป๊กแล้วฟ้าวแก้ไปเรื่อยบ่เซา
ไผกล้าเว้าหาเรื่องนินทา
บ่สนใจหัวซา ส่างคนสิมาเว้า

ตื่นเช้าขึ้นมา ผัวหุงหาข้าวปลาแทน
ทนหน่อยเถิดแฟนเพราะมีเมียขี้เหล้า
ซักผ้าซักผ่อนปัดกวาดบ้านเรือนเรา
ดูแลลูกเต้าตอนเมียเมายังไม่กลับมา

ดื่มสุราเขาว่าไม่ดี สมัยก่อนนี้สตรีเป็นแม่ศรีเรือน
แต่ทุกวันนี้สังคมมันเลอะเลือน
หญิงชายเป็นเพื่อนดื่มเหล้าเท่าเทียมกันไป

กินเป็นไหหรือสิลองชนแก้ว
กินเป็นไหหรือสิลองขนแก้ว
บ่มีแววสิตื่น กลับยืนหย่างได้บ่มีล้มแต่เซ
มาดเท่ เท่ แม่ลูกอ่อนจอมเมา
ขอให้ผัวอดเอาอย่าโมโหฮ้าย
อย่าโมโห..นอโหฮ้าย