เนื้อเพลง โบว์รักสีดำ - ศิริพร อำไพพงษ์

Written by : สุพรรณ ชื่นชม

วันงานเทศกาลผ่านมา แค่ปีกว่า ๆ ไม่น่าลืมกัน
ในงานวันออกพรรษา สัญญาว่าจะรักมั่น
จุดธูปเวียนเทียนร่วมกัน อธิษฐานจะรักมั่นภิรมย์

พี่มีของขวัญให้มา เป็นผ้าเช็ดหน้ากับโบว์ผูกผม
พี่ผูกโบว์ให้น้อง ตามองว่าสวยคำชม
น้องอายหน้าแดงนั่งก้ม หลบสายตาคมเมื่อพี่จ้องมอง

จากงานวันออกพรรษา ผ่านมาสีหน้าไม่ผ่อง
สัญญาไม่เป็นสัญญา พบดอกฟ้าเลยลืมดอกฟักทอง
ไม่หันมาเหลียวเกี่ยวข้อง โบว์ผูกใจน้องเป็นโบว์รักสีดำ

ลืมคำมั่นล่ะสัญญาบอกว่า ลืมคำมั่นล่ะสัญญาบอกว่า
ออกพรรษานั่นแล้วสิขอละน้องแต่งงาน
คืนสู่บ้านสิขอแต่งแปงเอา บทสำเนาสำนวนม่วนหูฟังแล้ว
เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่ เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่
คนที่บอกให้ฮู้เป็นวันน้องชื่นใจ
ผูกรักไว้ด้วยโบว์รักสีดำ เลยบ่จดจำเอาล่ะใส่ใจชายนั้น

ถึงวันนัดหมายชายมา เลยไม่เห็นหน้าเหมือนว่าความฝัน
จะมองหนุ่มไหน ก็ไม่เหมือนหนุ่มคนนั้น
มีหนุ่มเข้ามาติดพัน แต่ว่าฉันไม่อยากพลันสายตา

ว่าน้องหยิ่ง ที่จริงไม่ใช่ดอกหนา
ด้วยใจฉัน รักมั่นไม่เสื่อมศรัทธา
ยังจำล่ะคำมั่นสัญญา ตราบชีวานี้ยังจดจำ

มองดูโบว์ผูกผม เป็นปมโบว์สีชมพู
แต่โบว์ผูกใจหนู ทำไมล่ะเป็นโบว์สีดำ
ผูกไม่มีทางแก้ รักแท้แต่เขาไม่จำ
เพียงครึ่งข้อครึ่งคำของสัญญายังหาไม่เจอ

คนคอยเก้อละเมอหาหว้าเหว่ คนคอยเก้อละเมอหาหว้าเหว่
อุกใจเด้ บัดยามคิดฮอดหน้าสิไปละท่าอยู่ไส
นอนบ่ได้ไข้รักมันกิน
น้ำตารินตกหมอน บ่อนนอนเปรอะเปื้อน

จากเดือนเลื่อนไปเป็นปี สิ้นปีก็ไม่มีความหวัง
อักษรรักปักผ้าเช็ดหน้าก็ยัง
รูปหัวใจปักกลาง หัวใจคู่ดูช้ำทุกคืน

ของฝากจากเขา ให้เราว่ารักหมดใจ
แต่ทำไม ใจเขาไปรักคนอื่น
โบว์ผูกผม ผ้าเช็ดหน้า น้องขอส่งคืน
เอาไปให้หญิงคนอื่น สำหรับน้องไม่ต้องมาสน

รักปนความเจ็บความช้ำ รักปนนี่ความเจ็บความช้ำ
โบว์รักสีดำทำน้องหมองหม่น
ส่งคืนคนหลอกลวงให้เกลี้ยง
เสียงเว้าบ่จื่อจำ น้องมันส่ำคนโซโตจ่อย
รักเขาหลงคอย หัวใจกลุ้ม...