เนื้อเพลง สาวนาคนจน - ศิริพร อำไพพงษ์

Written by : สุพรรณ ชื่นชม

เหม่อมอง ฉันมองดูท้องทุ่งนา
จนหวาดผวา จะบ้าตายเพราะความจน
สาวชาวนา หนุ่มชาวฟ้าหรือจะมาสน
รังเกียจว่าเป็นคนจน นี่แหละคนแบ่งฟ้าแบ่งดิน

ไม่อยากคิด และไม่อยากหวัง
ใฝ่สูงชาววัง เขาคนมั่งคั่งทรัพย์สิน
นาแปลงน้อย คอยทำก็ไม่พอกิน
พลิกผืนแผ่นดิน เป็นอาชีพบีบเข้าทุกทาง

ข้าวไม่มีราคา ชาวนาก็ไม่มีหวัง
ปุ๋ยแพงจัง ข้าวเปลือกก็ถูกลูกเอ๋ย
เป็นหนี้สิน ธกส.ตามเคย
ชาวนาเอ๋ย พูดไม่ได้ พูดไปไลฟ์บอย

หอยมันก้มยามเดินต้องไต่ หอยมันก้มยามเดินต้องไต่
ฮู้แต่ใจ ฮู้ว่าโตต่ำต้อยคือหอยก้มไต่ดิน
แม่นโดดดิ้นเกาะกะแด่วแซวตาย
ขากะลายทางดำก่ำฮอยฮางกล้า
ดำนาก้มงอม งอมตามท่ง
ดำนาก้มงอม งอมตามท่ง
เล็บมือจนว่าห่ง ขาส่งกะล่างแอว
หลายป่องแล้วกะหยิบปากปะชุน
เสื้อเอาบุญคันมีอย่างดีก็ดำด้าน

ชาวนาไม่หวาน พูดจาจ๊ะจ๋าไม่เป็น
เว้าออกน้ำลายกระเด็น เห็นกระเดือกไม่เยือกเย็นหวาน
หนุ่มใดสนคนจนก็ต้องทนทาน
อยากเป็นลูกเขยพ่อฉัน ต้องมือด้านเกี่ยวข้าวไถนา

ถึงละเมื่อยามเกี่ยวข้าว ก็ต้องฟ้าวกุลีกุจอ
ไผละสิมาคิดพ้อ สวยไม่พอละสาวนางพญา
แก้มก็ไม่น่าหอม แมมมอมเปื้อนดินเต็มหน้า
ขึ้นชื่อว่าสาวชาวนา ใครจะมาร่วมเรียงเคียงนอน

ออนซอนน้ำยามฝนตกเหล่ง ออนซอนน้ำยามฝนตกเหล่ง
หนุ่มรถเก๋งเขาสะออนดอกฟ้า ยังมีหน้าคู่กัน
เขาสิดั้นด้นกว่ามาหยัง คิดไปตามลำพังผู้เดียวเฮานั่น

ฝันละผู้เดียวเหี่ยวแห้ง ลม ๆ แล้ง ๆ คู่แต่งอยู่ไส
ฮักละบ่มีบ่ได้ ก็บ่ให้ใจคิดหนหวย
สาวชาวนาอย่างฉัน ไม่ฝันถึงความร่ำรวย
ปล่อยให้ลมพัดเย็นส่วย รูปไม่สวยเหมือนสาวสังคม

ตกตมเปื้อนเรือนกายหมองหม่น ตกตมเปื้อนเรือนกายหมองหม่น
ดีกว่าคนหลอกต้ม ละตกล่มหล่มทรวง
เบิ่งท่งก้วงบ่อยากห่วงนำหยัง เบิ่งท่งก้วงบ่อยากห่วงนำหยัง
คิดไปตามลำพัง ย้านป่วยใจฤทัยฮ้อน
ย้านป่วยใจ ฤทัยฮ้อน...