โด่งดังหนังสือพิมพ์ลงข่าว เรื่องราวน้องหนูผู้หิวโหย
หิวข้าวอุ้มท้องร้องโอดโอย ต้องอิดโรยเรียกหาน้ำตาคลอ
วอนพี่อำนวยช่วยน้องเถิด อย่าให้เกิดโรคภัยอยู่ใกล้หมอ
สงสารแล้วพี่อย่ารีรอ โปรดเถิดหนอเกื้อหนุนได้จุนเจือ
เสื้อผ้าอาภรณ์นอนท้องแห้ง ขาดร่องแร่งมีไหมที่ใช้เหลือ
กินข้าวคลุกน้ำปลากากับเกลือ ข้าวไม่เหลือกินอย่างอื่นกลืนลงคอ
กินใบไม้กินดินกินทุกอย่าง ที่ขวางทางอดตายไม่เหลือหลอ
เพียงกินมื้ออดมื้อหรือจะพอ เหมือนนั่งรอมัจจุราชฟันขาดใจ
น่าสมเพชเวทนาดั่งยาจก วณิพกไทยแลนด์แผ่นดินไหว
คนตกทุกข์ลำบากมากเกินไป อยู่แห่งไหนดินแทบทรุดมุดโลกา
หาทางแก้ให้ดูแลสอดส่อง ฟังเสียงฮ้องจากข้อย หนูน้อยสั่งควม
ให้น้องร่วมกินฮ่วมของดี ออกทีวีกินดินนั่งโชว์นำเจ้า
เฮาเหมือนผีตายซาก แถมอดอยากเหลือเพียงแต่กาย
คนรวยเขาลือเขาอ้าง ว่าหนูเป็นซางช่างเขาบ่ได้ยิน
ทรัพย์ในดินสินในน้ำคำนี้เอ่ย เมื่อก่อนเคยสมบูรณ์และพูนผล
อยากจะรู้น้องหนูทำไมจน พ่อแม่ทนทำกินดิ้นแทบตาย
เงินไม่มีหนี้ก็ผลาญงานไม่คล่อง ดอกเบี้ยครองห่างหูดูใจหาย
นาจำนองมองหาทุนเลยวุ่นวาย หมดที่ขายพ่อแม่จ๋าพากินดิน
จะพึ่งใครไหนเล่าเข้ามาช่วย ปล่อยเราม้วยตายไปไม่ถวิล
สมน้ำหน้าเวรกรรมช้ำจนชิน ต้องกินดินเลี้ยงท้องประคองตน
เขากินหินกินทรายได้สนุก เราเป็นทุกข์กินดินสิ้นกุศล
ดินเข้าปากมากโรคโชคอับจน กินถนนกินทรายให้เสบย
หวังซื้อหวยรวยเบอร์เผลอกินเรียบ ถูกเอาเปรียบสังคมต้มกันเฉย
ให้ความหวังเลือนรางเหมือนอย่างเคย โอ้อกเอ๋ยน้องหนูผู้อดโซ
โฆษณาได้ให้มีคนเป็นห่วง คือจั่งหลวงเพิ่นแกล้งลงโทษหมู่เฮา
โปรดเถิดเจ้าให้มาส่อยตัดสิน ย้านที่ดินมันเบิดสิบ่มีแนวเกี่ยว...
