Written by : เฉลิมพล มาลาคำ
โอ่ยหนา... จดหมายซองสีฟ้า ที่เขียนมาให้น้องอ่าน
คำหวาน ๆ ที่พี่เว้า เห็นแล้วยิ้มอิ่มใจ
จดหมายรักที่ส่งให้ น้องได้อ่านหนอทวนดู
ฮู้กระบวนความหมาย ตอบพี่ชายบ่รอช้า
ตอบพี่ชาย...บ่รอช้า
โอ่ยหนอนาย หนอนาย จดหมายอ้ายเขียนมาน้องอ่าน
เจอคำหวานแล้วยิ้มละหัวยุ้มผู้เดียว
พี่เว้าเกี้ยวมาคือม่วนนวลหู ได้อ่านดูจนจบละทบทวนจนล้า
หยิบปากกาขึ้นมาเขียนจดหมาย ฝากคำบรรยายส่งมาถึงพี่
อ่านแล้วจงยิ้มสิบห้านาที คำขึ้นต้นนี้ว่ารักเธอเช่นกัน
ขอตอบพี่นั้นว่าหัวใจยังว่าง เปิดไฟเขียวตลอดทาง ยังอ้างว้างไม่มีแฟน
ส่งภาพถ่ายมาให้ดูเป็นของตอบแทน จงรักษาหวงแหน ถ้ารักจริงอย่าคิดทำลาย
ความหมายนั้นคือกันกับพี่ ความหมายนั้นคือกันกับพี่
คันหวังดีต่อน้องละสองก้ำซื่อตรง
คงสิได้เป็นคู่เคียงหมอน บ่มาหลอนมาลวงให้ป่วงคือคนบ้า
ที่เขียนมาย้อนว่ามีใจแน่ บ่ผันแปรออกลาย
หากบ่ฮักคงสิบ่ตอบอ้ายให้ชายฮู้เรื่องนำ
มือขีดจ้ำคำว่าเป็นแฟน เขียนออกมาแปน ๆ เบิ่งใจความได้
รักเกิดจากใจ ไม่ขอคิดปิดบัง ได้อ่านได้ฟัง คงเข้าใจความหมาย
ความรักส่วนลึก บันทึกส่งบอกพี่ชาย พูดอย่างไม่อาย เมื่อได้เข้าใจน้องดี
ฉบับนี้ขอจบลงกระดาษหมดหน้า แล้วจะคอยเขียนมาโอกาสหน้าฉบับต่อไป
ลงท้ายว่ารัก รักเธอสุดหัวใจ จ่าหน้าซองส่งไปให้คุณได้อ่านดู
ขอเป็นชู้เอาจดหมายเป็นสื่อ ขอเป็นชู้เอาจดหมายเป็นสื่อ
เขียนลายมือบ่โก้ ผิดบ้างให้พี่เติม
คันรักเพิ่ม ให้ตอบด่วนเร็วไว สิเตรียมใจรอคอยอย่านานเด้ออ้าย
อย่านานโอ๊ยเด้ออ้าย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น